XII WIELKOPIĄTKOWA DROGA DO KRZYŻA

POLSKIEGO TOWARZYSTWA TATRZAŃSKIEGO

Zarząd Mieleckiego Klubu Górskiego „Carpatia” – Oddział
Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego i Parafia Matki Bożej
Nieustającej Pomocy w Jurkowie zapraszają do wzięcia udziału
w organizowanej po raz szósty w Jurkowie koło Limanowej
„akcji religijno-turystycznej”. Tradycyjnie rozważania Męki Pańskiej,
modlitwy i nauczanie prowadzi Krzysztof Kabat z Nowego Targu.
Wędrówka na trasie z Jurkowa na szczyt góry Mogielica (1170)
połączona z rozważaniem tajemnic Drogi Krzyżowej odbędzie się

w Wielki Piątek 22 kwietnia 2011 r.
Rozpoczęcie o godzinie 9⁰⁰ wspólną modlitwą w kościele parafialnym w Jurkowie.

Wszyscy chętni przyjeżdżają na własny koszt i sami organizują sobie dojazd, w wędrówce biorą udział na własną odpowiedzialność i ubezpieczają się indywidualnie.

* * * * *

Jako prowadzący (modlitwy, rozważania i nauczanie) Drogę, a jednocześnie koordynator d.s. młodzieży, serdecznie zapraszam Siostry i Braci ze Wspólnot- szczególnie ludzi młodych i obeznanych z górami (trudne warunki zimowe). Chętnych proszę o wcześniejszy kontakt ze mną: Krzysztof Kabat, tel. 0- 18/ 26 40 336, 0- 695 635 945,

e- mail: kabat@odnowa.org , kabat@ptt.org.pl

S E R D E C Z N I E Z A P R A S Z A M Y

ROZWAŻANIA

DROGA 2011

STACJA I

Jezus na śmierć skazany

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
Naucz mnie, ze spokojem przyjmować niesprawiedliwe ludzkie sądy i opinie. Pokaż mi nadzieję. Ty jesteś pierwszym z ubogich, dlatego przywracasz nadzieję przegranym, odrzuconym, cierpiącym.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś nam łaskę posłuszeństwa Bogu, abyśmy umieli zgadzać się z Jego wolą.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA II

Jezus bierze krzyż na swe ramiona

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
weź ciężar moich złych myśli, raniących słów, bolesnych zachowań i zbaw. Tylko Ty możesz przywrócić nadzieję na przebaczenie i pojednanie.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wstawiaj się za mną u Boga, bym miał siłę zgadzać się i dźwigać moje codzienne krzyże.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA III

Pierwszy upadek pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
Proszę cię za niewytrwałych, za tych, którzy zrażają się pierwszymi trudnościami, za tych, których przerasta ciężar codziennego krzyża. Oni potrzebują również i moich słów nadziei, aby podnieść się z upadku.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś mi łaskę odważnego powstawania, aby innym mówić o Jezusie.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA IV

Jezus spotyka swą Matkę

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Maryjo,
przywróć mi nadzieję, że moje serce stanie się podobnie wrażliwe na ból najbliższych, na cierpienia przyjaciół.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś mi u Jezusa łaskę zawierzenia Matce Bożej. Pomóż mi przez całe życie powtarzać jak Ty – TOTUS TUUS – Cały Twój.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA V

Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
zamień przymus zewnętrzny na moją wewnętrzną potrzebę serca. Naucz mnie, abym chętnie pomagał potrzebującym.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś mi łaskę wiernego służenia drugiemu człowiekowi. Pomóż mi być posłusznym i chętnym do pomocy bliźnim.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA VI

Weronika ociera twarz Jezusowi

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
chcę być Twoim obrazem dla innych przez współodczuwanie z cierpiącymi, chorymi, odrzuconymi, prześladowanymi. Niech odbicie Twej twarzy pozostanie nadzieją dla zranionych ludzkich serc.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyjednaj mi łaskę odważnego trwania przy Chrystusie. Pomóż mi nie bać się wielkich tego świata, kiedy mam głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA VII

Drugi upadek Jezusa pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
przynieś mi nadzieję, że z każdego złego przyzwyczajenia masz moc mnie wyprowadzić, że masz moc wyprowadzić każdego człowieka, który upada. Ukształtuj me serce tak, abym nigdy nie przeszedł obojętnie obok człowieka przygniecionego słabością.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś mi łaskę podejmowania trudu nawrócenia. Bądź przy mnie i naucz mnie zamienić tanie wzruszenie na wysiłek zmieniania swojego życia.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA VIII

Jezus napomina niewiasty jerozolimskie

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
nie chcę nikogo przekreślić, lecz nieść Twoją nadzieję innym, przebaczając każdemu, uwikłanemu w grzech.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś mi łaskę podejmowania trudu nawrócenia. Bądź przy mnie i naucz mnie zamienić tanie wzruszenie na wysiłek zmieniania swojego życia.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA IX

Trzeci upadek Jezusa pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
naucz mnie czujności, bo i ja mogę się zagubić. Ale naucz mnie i tej prawdy,
że zawsze jest wyjście. Nie chcę odbierać nadziei tym, których przekreśliło już całe otoczenie. Pragnę nie zniechęcać się w czynieniu dobra.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyproś mi łaskę nie ustawania w drodze do nieba. Pomóż mi być wytrwałym w drodze do świętości.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA X

Obnażenie Jezusa z szat na Golgocie

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
przywróć nadzieję tym, którzy zostali odarci z dobrej sławy, z dobrego imienia, z dobrej opinii. Naucz mnie miłością zakrywać błędy innych i „odziewać” ich dobrym słowem.

Sługo Boży, Janie Pawle II,
wyjednaj mi u Boga łaskę zaakceptowania siebie samego. Pomóż mi wyzwolić się od kłamstwa.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA XI

Jezus przybity do krzyża

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu
Naucz mnie nie zamykać się w swoim bólu.

Sługo Boży, Janie Pawle II, naucz mnie nie buntować się i z pokorą przyjmować każde cierpienie, jakim Bóg mnie obdarzy. Wyproś mi cichość serca.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA XII

Jezus umiera na krzyżu

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
Przywróć mi wrażliwość serca, nadzieję i radość z Twego zwycięstwa nad złem, śmiercią i grzechem.

Sługo Boży, Janie Pawle II, wyproś mi łaskę pięknego życia i dobrej śmierci.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA XIII

Jezus zdjęty z krzyża i złożony w ramionach Matki

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Jezu,
Pomóż mi, abym stał przy drugim człowieku nawet wtedy, gdy inni go przekreślą, bym nie żądał w zamian niczego. Bym umiał zdjąć z krzyża człowieka, który cierpi, bym nie lękał się przyjąć go do siebie.

Sługo Boży, Janie Pawle II, wyproś nam łaskę trwania w Ewangelii głoszonej przez Ciebie do ostatniej chwili. Pomóż nam przyjąć i zachować Twój testament.

Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA XIV

Ciało Jezusa złożone w grobie

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

Chcę w duchu samoograniczenia poprzestawać na małym, chcę z radością dzielić się tym, co posiadam – również swoją wiedzą, umiejętnościami, czasem.
I tak przechodzą pokolenia — Nadzy przychodzą na świat i nadzy wracają do ziemi, z której zostali wzięci. «Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz».

To co było kształtne w bezkształtne.
To co było żywe — oto teraz martwe.
To co było piękne — oto teraz brzydota spustoszenia.
A przecież nie cały umieram, to co we mnie niezniszczalne trwa!
Możemy być pewni, że nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, patrzy na nas i nam błogosławi.
Tak. Błogosław nam. Ojcze święty!

LITANIA DO BŁ. JANA PAWŁA II

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże – zmiłuj się nad nami.

Synu Odkupicielu świata, Boże – zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże – zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo – módl się za nami.

Błogosławiony Janie Pawle- módl się za nami

Zanurzony w Ojcu, bogatym w miłosierdzie,

Zjednoczony z Chrystusem, Odkupicielem człowieka,

Napełniony Duchem Świętym, Panem i Ożywicielem

Całkowicie oddany Maryi,

Przyjacielu Świętych i Błogosławionych,

Następco Piotra i Sługo sług Bożych,

Stróżu Kościoła nauczający prawd wiary,

Ojcze Soboru i wykonawco jego wskazań,

Umacniający jedność chrześcijan i całej rodziny ludzkiej,
Gorliwy Miłośniku Eucharystii,

Niestrudzony Pielgrzymie tej ziemi,

Misjonarzu wszystkich narodów,

Świadku wiary, nadziei i miłości,

Wytrwały Uczestniku cierpień Chrystusowych,

Apostole pojednania i pokoju,

Promotorze cywilizacji miłości,

Głosicielu Nowej Ewangelizacji,

Mistrzu wzywający do wypłynięcia na głębię,

Nauczycielu ukazujący świętość jako miarę życia,

Papieżu Bożego Miłosierdzia,

Kapłanie gromadzący Kościół na składanie ofiary,

Pasterzu prowadzący owczarnię do nieba,

Bracie i Mistrzu kapłanów,

Ojcze osób konsekrowanych,

Patronie rodzin chrześcijańskich,

Umocnienie małżonków,

Obrońco nienarodzonych,

Opiekunie dzieci, sierot i opuszczonych,

Przyjacielu i Wychowawco młodzieży,

Dobry Samarytaninie dla cierpiących,

Wsparcie dla ludzi starszych i samotnych,

Głosicielu prawdy o godności człowieka,

Mężu modlitwy zanurzony w Bogu,

Miłośniku liturgii sprawujący Ofiarę na ołtarzach świata,

Uosobienie pracowitości,

Zakochany w krzyżu Chrystusa,

Przykładnie realizujący powołanie,

Wytrwały w cierpieniu,

Wzorze życia i umierania dla Pana,

Upominający grzeszników,

Wskazujący drogę błądzącym,

Przebaczający krzywdzicielom,

Szanujący przeciwników i prześladowców,

Rzeczniku i obrońco prześladowanych,

Wspierający bezrobotnych,

Zatroskany o bezdomnych,

Odwiedzający więźniów,

Umacniający słabych,

Uczący wszystkich solidarności,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – wysłuchaj nas. Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami błogosławiony Janie Pawle.
Abyśmy życiem i słowem głosili światu Chrystusa, Odkupiciela człowieka.

Módlmy się:

Miłosierny Boże, przyjmij nasze dziękczynienie za dar apostolskiego życia i posłannictwa błogosławionego Jana Pawła II i za jego wstawiennictwem pomóż nam wzrastać w miłości do Ciebie i odważnie głosić miłość Chrystusa wszystkim ludziom. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Amen.
(modlitwa posiada imprimatur Metropolity Krakowskiego, kard. Stanisława Dziwisz, z 12 kwietnia 2011 r.)

DROGA KRZYŻOWA NA MOGIELICĘ- 2009

– Zanim wyruszymy w naszą drogę towarzyszenia Jezusowi na Golgotę, wejdźmy wraz z nim do Getsemani. Na ołtarzu skalnym w ogrodzie złóżmy nasze pokusy, nasze nałogi, słabości, nasze wady i nieprawości. Przy tej skale krwawy leje pot nasz Zbawiciel- to pokusa, zwątpienie- „Ojcze nie moja. lecz Twoja wola niech się stanie.”
– W dzisiejszą Drogę do mogielickiego krzyża ponieśmy w sercu i myśli wszystkie nasze nieprawości i grzechy, zwłaszcza te szczególnie uciążliwe, które i nas samych ranią. ponieśmy swoje największe wady i prośmy Pana aby nas z nich uwolnił. Prośmy, aby przez swój krzyż, przez każdą swoją ranę, przez swoją śmierć, wyzwolił cię z tych zniewoleń. W szczególny sposób skupmy swoje myśli, swego ducha, refleksję i modlitwę na pojednanie, na przebaczenie- tak w relacji z Bogiem jak i człowiekiem.

– Życzę każdemu z Was, aby była to droga rzeczywistego zwycięstwa Jezusa w Tobie i Twoim życiu.
– śpiew

STACJA I – Pan Jezus na śmierć skazany

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Zbawcze dzieło Syna Bożego już się zaczęło. Stajemy w Getsemani. Jeszcze Go nie pojmali, jeszcze nie osądzili, a On już cierpi- „Jeśli możesz Ojcze odsuń ode mnie ten kielich…”
No i przyszli, uzbrojeni, rozkrzyczani, pocałunek ucznia i już Go wiodą przed Radę, przed Poncjusza. Dalej na Niego krzyczą, oskarżają i biją. Związanego, odartego z szat biją. „ECCE HOMO”- Oto Człowiek- a oni ciągle Go biją, wyszydzają i biją. Katują Jego ciało i serce.
A szatan przemyka się pomiędzy tłumem, patrzy i pyta w podszeptach- czy warto? Człowieku, czy warto tak cierpieć, kim Ty jesteś, po co to robisz; Jezusie z Nazaretu- czy warto? Oni krzyczą ukrzyżuj, ukrzyżuj Go !

– A co ja na to? Czyż i ja nie staje w tym tłumie- może nie krzyczę- może milczę- ale ile razy i ja uderzam, ile już zadałem ran Zbawicielowi?

+ Za wszystkie fałszywie wydane wyroki,
Za każde przedkładane wygody osobistej nad prawdę,
Za wyrachowaną zmienność poglądów
Przepraszam Cię, Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

————————————————————–

STACJA II- Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona.

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

-„Kto chce być moim uczniem- mówił Jezus, niech weźmie swój krzyż i pójdzie za mną”. Wyprowadzili Go już na ulice. Na głowie Jego królewska korona- królestwa cierpienia. Ciało zsieczone i poszarpane. I krwawi, cały krwawi. A tu zwalają na Jego ramiona bele krzyża. Nogi się ugięły, wszystkie rany dopiekły- rusza w ostatnia drogę. Z nieludzką siłą woli rusza, poganiany i bity, rusza.

– Czy wyruszyłem już i ja, czy wziąłem swój krzyż życia i wyruszyłem za swoim Mistrzem i Przewodnikiem? Przecież tak mi już ciężko z moją chorobą, może z moim mężem, żoną, z moim szefem, a może moim proboszczem. Czy dam radę- czy chcę dać radę?

+ Za każde celowe rozdrapywanie ludzkich ran,
Za brak taktu i delikatności w kontaktach z bliźnimi,
Za to, że znając ciężar swych grzechów, nic z tym nie robię-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

——————————————————–

STACJA III- Pan Jezus upada pierwszy raz pod krzyżem

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Zawahał się, ugięły się kolana, upada na bruk. Za nim lecą drągi krzyża, walą się na Niego i przygniatają. I znowu krzyczą, biją, każą iść dalej. Dźwigają Jego krzyż. Podnosi się i widzi- „zły” nadal krąży, spotykają się ich oczy.Jezus wstaje, bierze krzyż i rusza- wie, że nie może się poddać- zwycięstwo w Jego cierpieniu.

– Czy ja się dźwigam z mego upadku- czy podnoszę się wraz z Jezusem- a może poddaję się „złemu”, który czeka?

+ Za to, że znając Twoją naukę, tak często od niej odchodzę,
Za to, że tak bardzo oddaliłem się od ludzi, że nawet gdy upadają, nie chcę im pomóc,
Za każdą sytuację, gdy mój upadek boli tych, którzy mnie kochają-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

———————————————————

STACJA IV- Pan Jezus spotyka swoją Najświętszą Matkę

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Maryja- Matka, nie opuściła Syna. Od początku przemyka się w tłumie, by Mu towarzyszyć, aby widział i czuł jej matczyną miłość, współcierpienie. Ona jest cierpliwa, czeka na moment, aby do Syna podbiec, utulić Go, otrzeć Jego zakrwawioną twarz. Przecież On już nic nie widzi- krew zalewa Mu oczy. To oblicze Syna- Zbawiciela.

– Czy i ja dostrzegam tę twarz- czy widzę te oczy- czy potrafię się przemknąć w tłumie aby podbiec wyznać przed światem- to Jezus, mój Pan i Przewodnik?

+ Za to, że mało kocham moich rodziców,
Za każdą łzę, łzę jaka spłynęła po ich policzkach z mojego powodu,
Za niewdzięczność każdego dziecka, które nie docenia, jaki skarb dali mu rodzice, obdarzając je życiem-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

—————————————————————-

STACJA V- Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Skazaniec stanął- krzyż ciąży, nie daje się już ruszyć go z miejsca, zatacza się i zgina coraz bardziej kark pod tym ciężarem. I pada rozkaz- TY, ty będziesz niósł razem z Nim”. „Ależ to niemożliwe odpowiada Szymon, ja nie mogę, ja Go nie znam, ja ma rodzinę, dzieci, ja nic złego nie uczyniłem.” „Nie gadaj- TY- już go prowadzą, popychają- łap się za krzyż i dźwigaj razem z Nim…”I stanął Szymon przed Panem, spojrzał mu głęboko w oczy i zrozumiał wszystko co się tu dzieje. To przecież jest Zbawiciel- Syn Boga, a nie złoczyńca. Objęli się ramieniem, pochwycili belki i ruszają.

– A może i ja podbiegnę do nich- obejmą mnie- i będę dźwigał krzyż Zbawiciela? Czy jestem gotów- a może wolę stać obok w tłumie gapiów- przecież ja nie jestem winien Jego cierpienia?

+ Za każdy dobry ludzki czyn wykonany z ociąganiem i niechęcią,
Za to, że miłość Twoja, która przynagla do czynienia miłości, tak rzadko znajduje oddźwięk w moim sercu,
Za to, że czasem wstydzę się uczynić dobro z obawy o zdanie ludzi, o ich opinię i wytknięte w moją stronę palce-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

————————————————

STACJA VI- Św. Weronika ociera twarz Pana Jezusa

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Krew zalewa Mu skronie, spływa po policzkach wtapiając się w kamienie drogi. Jak wcześniej Jego Matka, przemyka się w tłumie niewiasta, która rozpoznała całą prawdę tej drogi. W końcu podbiega, w śnieżnobiałej chuście ukrywa Jego twarz, przynosząc ukojenie, drobinkę czasu na zatrzymanie, na oddech. Szybko jednak ją odpędzają i każą Jezusowi ruszać dalej- i znowu krzyczą i biją, bez końca krzyczą i biją. Jezus z Szymonem ruszają. Weronika stoi osłupiała- jej chusta i Jego na niej oblicze- Achiropajetos, Nierukotvornyj, Oblicze nie ludzką ręką uczynione- cała prawda Jezusowego oblicza.

– Czy i ja mam w swym sercu taką chustę- czy odbija się w niej twarz Zbawiciela? A może moja jest zwinięta i głęboko schowana w zakamarkach serca, aby nikt nie widział, nie wiedział, że jestem Chrystusowy, a nie tego świata?

-Za obojętność i znieczulicę współczesnego człowieka,
Za to, że coraz mniej czyni się z czystej bezinteresowności,
Za to, że wstydzą się dziś ludzie małych, prostych gestów dobroci-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

——————————————————

STACJA VII- Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Drzewo krzyża staje się coraz cięższe, rany krwawią, ból, ogromny ból biczowanego, cierniem ukoronowanego. Upada nieprzytomny z bólu i słabości. Za Nim lecą bele krzyża. Jest jednak Szymon, osłania Go, nadludzkim wysiłkiem je dźwiga. Zachęca Jezusa, aby powstał, aby szedł, bo znowu będą bić.On spogląda w tłum, gdzie niezmiennie przemyka się władca ciemności, walczy i czeka- może się podda? Jezus jednak wie, że nie ma odwrotu z tej drogi, wie że ją przejdzie, chce ją przejść, bo na końcu czeka zwycięstwo- Odkupienie.

– Po ilekroć ja upadam i do kogo wówczas wyciągam ręce po pomoc- czy jest to Ten, który teraz leży, aby zwyciężyć- a może to ten, który z ironią przemyka się chyłkiem pomiędzy nami, czekając na chwilę słabości?

– Za to, że choć przyrzekam poprawę przy każdej spowiedzi, wciąż brnę w nowe grzechy,
Za to, że pozwalam w sobie małym grzechom urosnąć do wielkich rozmiarów-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

——————————————————-

STACJA VIII- Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– „ Nie płaczcie nade mną, lecz nad synami waszymi”. I one rozpoznały prawdę tej drogi, rozpoznały Zbawiciela, który dźwiga Krzyż, aby na nim z miłości oddać swe życie. Niewiasty, pełne bólu i współczucia. „ Nie płaczcie”, tak musi być, to dla was i dla waszych synów wyruszyłem w tę ostatnią drogę.

– Co z moimi łzami- czy aby nie wyschły? Synowie tego świata czekają na moje łzy- łzy współczucia, ale nade wszystko, które włączają nasze cierpienia w rany Jezusa. pojedynkę, samego. Proszę Cię niech nie zabraknie i obok mnie Twych „płaczących niewiast”, niech nie zabraknie współczucia i wsparcia.

– Za każde nieprawdziwe współczucie, za udawany smutek, z trudem ukrywaną satysfakcję z czyjegoś nieszczęścia,
Za to, że drzazga z oku brata obchodzi mnie bardziej niż belka w moim oku,
Za każde bezkrytyczne zapatrzenie się w siebie, które przesłania mi świat, innych ludzi i ich sprawy-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

——————————————————-

STACJA IX- Pan Jezus upada pod krzyżem po raz trzeci

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Szymon jest zdrowy, silny. Dźwiga krzyż, podczytuje również konającego już Zbawiciela. Ten upada, leży- tylko na bruku ma chwilę spoczynku, wytchnienia od ciężaru własnego skatowanego ciała. On przecież umiera idąc, On umiera upadając.Nie, nie pozwolą Mu tutaj zostać- podnoszą i nakazują ruszać. On musi iść, bo na końcu drogi dopiero czeka Go wypełnienie. Nieprzytomny z bólu, nieprzytomny z wycieńczenia rusza. Ostatnie kroki, widać już szczyt. Tam odpocznie, tam już zostanie na wieki.

– Czy i ja podźwignę się raz jeszcze- czy zrzucę cały brud i nieprawość, aby zaczerpnąć sił z Jego zbawczego upadku?

– Za to, że tak często nie chcę znaleźć w sobie siły, by rozpoczęte dobre dzieło doprowadzić do końca,
Za to, że za złe owoce mojego braku wytrwałości tak chętnie obwiniam innych,
Za uporczywy brak woli powstawania z moich własnych upadków-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

—————————————————————-

STACJA X- Pan Jezus z szat obnażony

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– „ECCE HOMO”- Oto Człowiek. Naga prawda, tysiące ran, tysiące uderzeń- i co pozostało po tym młodym człowieku?Doszedł na szczyt swej ziemskiej wędrówki. Szymon, który uwierzył i stał Mu się bratem, jeszcze próbuje Go bronić. Ale odpędzają Go i każą już iść- swoje zrobił.Syn Boży stoi teraz sam, pewny, że wytrwał doszedł- aby się wypełniło zbawcze dzieło Jego Wcielenia.

– Czy ja pozwolę obnażyć swoje człowieczeństwo, aby w prawdzie stanąć przed Chrystusem- czy odważę się dzisiaj zobaczyć całą prawdę o sobie- otwarcie, bez upiększania, wybielania i tłumaczenia się?

– Za każde słowo, jakie wypłynęło z moich ust, a które sprawiło, że drugi człowiek poczuł się przeze mnie poniżony,
Za to, że tak trudno mi patrzeć na ludzi jak na Twoje dzieci,
Za to, żem nieczysty w myślach i uczynkach-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

———————————————————–

STACJA XI- Pan Jezus przybity do krzyża

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Golgota- góra czaszki, śmierci, góra skazanych, potępionych. Właśnie tutaj przyprowadzono Syna Bożego, właśnie tutaj dokona On dzieła Odkupienia. Przybity do drzewa- ból niewyobrażalny, ból przykryty milczeniem. Bardzo się śpieszą, oni czują, że coś tu jest nie tak. Oni wiedzą, że to nie jest złoczyńca, jak pozostali obok Niego. Uderzenia młota przebijają dłonie i stopy Zbawiciela świata. Dźwigają drzewo krzyża- pośpiech, krzyk, zamęt. No i stanął- syn Człowieczy zawisł na nim. To już koniec drogi, dalej już nie musi iść, tutaj się wypełni… Nowe rany krwawią, ciało obwisło pod swym ciężarem, to ostatnie chwile. Teraz już mogą podejść, Ci którzy wytrwali przy Nim do końca. Wśród tych niewielu Matka Jego Boleściwa.

– Czy odważę się dzisiaj stanąć i ja- czy podejdę pod krzyż z ufnością w Jezusową miłość i przebaczenie? W Jego ranach moje winy, poniósł je na krzyż. Ale w Jego ranach i moje zwycięstwo, uzdrowienie, wyzwolenie. Czy już o tym wiem, czy już przyjąłem tak w pełni i do głębi Jezusowe zwycięstwo i przebaczenie?

– Za chłód gwoździ wszystkich ludzkich grzechów,
Za cynizm ludzi, którzy świadomie raniąc Cię do bólu w bliźnich, liczą na Twoje miłosierdzie,
Za to, że i ja sam każdym moim grzechem przybijam Cię do krzyża-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA XII- Pan Jezus umiera na krzyżu

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– „A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi. Lama sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?”Jezus umierał, a oni szydzili. Nawet w tej chwili domagali się dowodów, żeby zobaczyć, żeby uwierzyć. I upomniał się Ojciec Niebieski o swego Syna- i zapłakał nad ludem, który nie wiedział co czyni. „Jezus zwyciężył, to dokonało się, szatan pokonany…”

+ Panie Jezu- to już koniec Twojego ziemskiego cierpienia, dokonało się. Ze śmierci Twojej przemawia do mnie prawda, która na świecie głupstwem wydawać się będzie. Twoja śmierć jest posłańcem nowego życia- życia wiecznego w zbawczej radości zjednoczenia z Ojcem naszym niebieskim.Panie Ty jeden znałeś dokładnie czas swojej męki i krzyżowej śmierci. Ja jej nie poznam dopóki nie przyjdzie, dlatego proszę Cię Panie przeprowadź mnie drogą mego ziemskiego życia, aż do ostatniej jego chwili. Przeprowadź mnie i przygotuj; nie pozwól Panie, abym oddalił się od Ciebie. Chcę być gotowy każdego dnia i nocy chcę być gotowy na spotkanie z Tobą.

– Za to, że Twój krzyż nadal jest dla wielu głupstwem,
Za każdy chrześcijański dom, w którym krzyż chowa się wstydliwe w najdalszym zakątku kuchennego kredensu,
Za Każde ludzkie serce, dla którego krzyż nie jest znakiem największej nadziei-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

STACJA XIII- Pan Jezus zdjęty z krzyża

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Wykonało się, na krzyżu pozostało martwe ciało. I przyszli ludzi, Ci którzy Go ukochali, zdjęli Jego ciało i złożyli w dłonie Matki Bolesnej. To jest jej Syn. Umarł. Została już sama, powierzona opiece Jana. Jakże nieogarniony to ból przeszywać musiał serce Maryi, na swoich kolanach trzymającej martwe ciało swego Syna?On już nie cierpi, nie zadaje Mu bólu ani jedna rana- nie popłynie już ani jedna kropla Jego zbawczej krwi. Dokonało się!!

– Czy stając w prawdzie przed mym Zbawicielem, potrafię policzyć rany, jakie sam Mu zadałem? Mój grzech, brak przebaczenia i miłości, mój język pełen krytyki i obmowy, moja pycha i pewność siebie, moja niewiara i ucieczka w zawiłości tego świata- to są imiona Chrystusowych ran.

– Za rozpacz wszystkich ziemskich matek, których dzieci poszły drogą zła,
Za to, że i moją mamę niejeden raz przyprawiłem o ból serca,
Za to, że tyle już razy zasmucałem Maryję, gdym odchodził w życiu od nauki Jej Syna-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

———————————————————————————

STACJA XIV- Pan Jezus złożony w grobie

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, albowiem przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat.

– Jak nakazywała tradycja złożyli ciało Jezusa w grobie, a przed wejście zatoczyli kamień. Sędziowie Jego postawili straż, aby nikt nie wykradł ciała.I byli pewni, że mają już spokój, z tym, który mienił się być Królem żydowskim. To jednak był kolejny początek- początek Zmartwychpowstania, początek nowego porządku. Wychodząc z grobu Zbawiciel wyjął człowieka spod władzy śmierci i szatana, i dał mu nowe życie, życie wieczne- ze śmierci powstało życie.

– Oddajemy Ci chwałę Panie i uwielbienie; wyznajemy dzisiaj, tutaj, wysoko na szczytach, że wierzymy w Twoje zwycięstwo w naszym życiu, we mnie samym. Właśnie tutaj, na koniec tej drogi stając przed Twoim pustym grobem wyznać pragnę, że to Ty jedyny Jezu Chryste jesteś moim jedynym Panem i Bogiem, jesteś moim Królem i Przewodnikiem.

– Za każdego człowieka, który trwa w mrokach grzechu,
Za niewiarę w życie wieczne, która zagnieździła się w tylu ludzkich sercach,
Za to, że i ja tak rzadko czekam na Zmartwychwstanie-
Przepraszam Cię Panie mój!

– śpiew- Któryś za nas cierpiał rany…

——————————————————————-

ROZWAŻANIA KOŃCOWE:

– Czy ja w to naprawdę wierzę, czy Jezus naprawdę w mym sercu i duszy umarł i Zmartwychpowstał?
– Jakie miejsce Ten zmartwychwstały zajmuje w moim życiu na co dzień?
– Czy może poddałem się oszustwom tego świata, mówiącym że dla Pana Boga miejsce w mym życiu może być od święta , a na co dzień ono jest wyłącznie moje- świeckie?
– Czyżby Jezus tak wiele cierpiał i umarł tylko dla moich świąt, dla chwil spędzonych od czasu do czasu w kościele?
– Najwyższy czas wprowadzić prawdziwego Jezusa do mego życia, mojej szkoły, przedsiębiorstwa, do mego domu rodzinnego, do mego codziennego języka i myśli .
– A może do Ciebie właśnie dzisiaj przychodzi, może to ten dzień, kiedy powinieneś dać mu jasną odpowiedź

+ Tak Panie Jezu wyznaję tu i teraz, na tej pięknej górze- to Ty jesteś moim jedynym Panem i Bogiem, Ty jesteś moim jedynym Królem i Przewodnikiem- AMEN

DROGA KRZYŻOWA NA MOGIELICĘ- 2003
Rozważania i prowadzenie Krzysztof Kabat

Zanim wyruszymy w naszą drogę towarzyszenia Jezusowi na Golgotę, wejdźmy wraz z nim do Getsemani. Upadłszy na twarz przy skale Jezus błaga i walczy- to pokusa, zwątpienie. Właśnie i my teraz złóżmy Panu swoje pokusy. Popatrzmy na Niego- krwawy leje pot, ale nie daje się złamać. Zapraszam Was- walczmy i my wraz z Nim, bo Jezus zwycięża, bo dzisiaj chce zwyciężać w każdym z nas.

+ Tak Ojcze, nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie.

Spróbuj i Ty krocząc dzisiejszą krzyżowa drogą odnaleźć w swym sercu to zdecydowane TAK.

+ Tak Ojcze, Twoja wola i w mym życiu niech się wypełni. Tak Ojcze, współcierpiąc dzisiaj z Twoim Synem, pragnę w pełni odpowiedzieć Ci- TAK.

Zanoszę moje TAK dla woli mego Niebieskiego Ojca. Wołam TAK do ciebie Duchu Święty Boże- przyjdź, napełnij mnie, poprowadź dzisiaj i jutro… Dopomóż mi i doprowadź za Jezusem na Golgotę, abym tam stanąć mógł wraz z Matką Jego, z umiłowanym uczniem, z moją siostrą i bratem.

STACJA I – Pan Jezus na śmierć skazany